sobota, 7 kwietnia 2012
Część I
Zawsze się zastanawiam jak mogłam nie zauważyć tego, że jestem chora. Dlaczego nikt mi nie powiedział, że to mnie tak wyniszczy. Nigdzie nie słyszałam o tym, że to jest tak poważne. Ale teraz chciałabym wam pokazać jak czuje się kobieta w zaawansowanym stadium. Wyobraźcie sobie, że wypiliście za dużo alkoholu i skończyło się to w toalecie. Czujecie się okropnie po wszystkim, zmęczeni, odwodnieni i bez siły. A teraz kobieta z bulimią może mieć tak parę razy dziennie! Ba nawet kilkanaście. To jest jak nałóg, jak papierosy, nie da się przestać. Jesz ale nie możesz znieść jedzenia, które ciąży na żołądku. Więc się pozbywasz, konsekwencją tego są opuchnięte ślinianki, bóle brzucha i jelit, wieczna chrypa, czasem nawet zapalenie zatok. Nie mówiąc o tym, że długotrwałe takie postępowanie niszczy naszą psychikę i zdrowie. Może to doprowadzić do śmierci ale częściej do samobójstwa z wyczerpania. Więc dlaczego nikt mi o tym nie powiedział? Dlaczego nikt nie edukuje w szkołach na temat prawidłowego odżywiania, takie postępowanie wcale nie sprawa, że schudniemy wręcz odwrotnie. Opuchlizna pokryła całe moje ciało nie mówiąc o dodatkowych kilogramach. Schodziła miesiącami, kilogramy pozostały. Bulimia często ma podłoże w rodzinie, rozwody, chorzy psychicznie rodzice, alkohol, agresja psychiczna i fizyczna. To są często przyczyny takich chorób. Szkoda, że społeczeństwo wciąż jest źle nastawione do psychologów i psychiatrów.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję, za to że tu jesteś :)