Czy warto przechodzić na dietę?

Większość stałych czytelników bloga dobrze wie, że od jakiegoś czasu zmagam się z eg. Jedzenie stało się moim życiem, które zamieniłam w przyjemność. Ale wcześniej, przebrnęłam przez liczne diety, wyrzeczenia i nadmierne jedzenie. Mogę przyznać, że żadna dieta nie jest mi obca i znam działanie jakie miały na mój organizm. Niestety nie było pozytywne.
Moja przygoda z dieta zaczęła się od owocowej, potem była south beach, kapuściana, Dukana, Atkinsona i wiele, wiele innych.
Pamiętam moment a było to po kapuścianej, przestałam jeść. Jabłko z otrębami było moim standardem, niestety tylko jabłko. Organizm długo takiego trybu nie wytrzymał i moje zaburzenia stały się krytyczne. Ale udało mi się z tego wyjść i przeszłam na dietę Dukana. Niestety długo nie wytrwałam, bo jakieś 2 tygodnie i nawrót choroby ją zastopował.

Po mojej przygodzie z nimi, od ponad 3 miesięcy nie jestem na żadnej diecie. O dziwo moja waga waha się minimalnie, ważę wciąż podobnie. Kiedy jestem rozluźniona psychicznie, sama automatycznie jem zdrowiej, głównie warzywa i wtedy oczywiście również masa ciała się zmniejsza.

Ale stres, choroby sprawiają, że nie ćwiczę, jem nie zdrowo (ale tez nie przesadnie), automatycznie czuję się wtedy źle. Z jednym wyjątkiem, nie mam nawrotu choroby, myśli ciągle przeplatają się w głowie ale jestem z wstanie z nimi walczyć.
Po takim okresie mogę znów powrócić do mojego trybu, który nie jest narzucony. Jem to na co mam ochotę, a bardzo polubiłam awokado, często jadam truskawki, pomidory oraz szparagi. Taki tryb życia mi pomaga, chociaż niestety czasem potrzeba zmian w życiu aby stać się dosłownie zdrowym, ale na wszystko przyjdzie pora.

(Zdjęcie z internetu)