Strach

Zamykam oczy, nie mogę w to uwierzyć. Nigdy nie chciałam tak wyglądać, nigdy! Moje ciało mnie tak przeraża, czuję się źle. Nie wiem co robić... mój umysł nawołuje do diety. Nie wiem czy uda mi się to racjonalnie przeprowadzić. Ale potrzebuję tego, potrzebuję wyglądać tak aby sobie sprawiać przyjemność. Oszukiwanie siebie nie zdało egzaminu, nie wyglądam tak. Nie dam rady wychodzić znów z domu jeżeli boję się pokazać ludziom. Czuję jak moja mała bariera, która podtrzymywała moją psychikę rujnuje się.

Zostały po niej zgliszcza, nie dam rady. Muszę inaczej wyglądać, potrzebuję bezpieczeństwa. Nie wiem jak to teraz będzie wyglądać. Mam nadzieję, że mania kontroli mnie nie złapie. Już rozumiem dlaczego potrzebuję jeszcze bardziej leczenia. To powraca i niszczy Ci życie. Dostosowujesz je do swojego wyglądu i nie akceptujesz świata dopóki nie zaakceptujesz siebie.

Piękna sylwetko przybywam i błagam siebie o wytrwałość i umiar.